Όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο

Θέλω να σας πάω μια βόλτα ανάμεσα στους δρόμους των Μπενιτσών. Κάποιοι από αυτούς τους δρόμους είναι στενοί και σιωπηλοί, άλλοι είναι πλατιοί και γεμάτοι από τουρίστες, που κατακλύζουν τα διάφορα εστιατόρια και τις μπυραρίες. Υπάρχουν και οι εγκαταλελειμμένοι δρόμοι, που σπάνια κάποιος θα βρεθεί να τους περπατήσει. Αλλά ακόμη κι έτσι, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα τους αγαπήσει και θα τους φροντίσει.

Στις ζωές όλων μας, υπάρχουν κάποιοι δρόμοι που επιλέγουμε και κάποιοι που τους αφήνουμε, αλλά σίγουρα όλοι κατευθυνόμαστε κάπου, ακόμη και τις φορές που νιώθουμε πως δεν οδηγούμαστε πουθενά.

Εσείς κι εγώ, θα ξεκινήσουμε ένα ταξίδι μέσα από δρόμους γεμάτους με ιστορίες, πολλές ιστορίες από τις ζωές εκείνων που περπάτησαν αυτούς τους δρόμους εδώ στις Μπενίτσες.

Στο ταξίδι μας θα συναντήσουμε ομοιότητες και διαφορές, συμπτώσεις ή καλύτερα συμπτώσεις που ήταν γραφτό να γίνουν. Θα περπατήσουμε μέσα από την παιδική ηλικία, την εφηβεία και την ενηλικίωση, και σε κάποιο σημείο θα σταματήσουμε, γιατί θα είναι αναγκαίο να κάνουμε μια στάση και να πάρουμε μια βαθιά ανάσα. Θα περάσουμε από τους αγώνες και τις επιτυχίες, από την ευτυχία και την απογοήτευση. Θα συναντήσουμε την αγάπη και την απώλεια, σταυροδρόμια και επιλογές. Θα νιώσουμε τον ήλιο και την βροχή, το γαλάζιο χρώμα των νερών της παραλίας και το βαθύ μπλε της ανοιχτής θάλασσας. Και με το πράσινο τι γίνεται; Το σκούρο πράσινο των βουνών, το φωτεινό, λαμπυρίζον πράσινο των μπουμπουκιών που σου υπενθυμίζει πως ο τροχός γυρίζει συνεχώς και πως ενώ ένα λουλούδι μαραίνεται, ένα άλλο είναι έτοιμο να ανθίσει.

Εναπόκειται σε σένα το πώς αποφασίζεις να βλέπεις τα πράγματα που σου συμβαίνουν. Μείνε ακίνητος, κλείσε τα μάτια σου, ανέπνευσε τον καθαρό, θαλασσινό αέρα της Κέρκυρας και πίστεψε με όταν σου λέω πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.